"Ja, Natúúrlijk!" - 7.5/ 10.0

Wie herinnert zich het optreden van De Jeugd van Tegenwoordig in Top of the Pops 2005 nog? Eén zwarte sinterklaas en twee witte pieten die 'Watskeburt?!' ten gehore brachten? Leuk, maar morgen ook weer vergeten dacht TV kijkend Nederland massaal. We hadden het fout. Acht jaar verder heeft De Jeugd van Tegenwoordig zich dubbel en dwars bewezen als een solide hitmachine. Na De Lachende Derde, géén moeilijke vierde. Hoewel de rappers Willie Wartaal, Vieze Fur en Faberyayo de dertig gepasseerd zijn, lijkt de puberteit nog steeds voort te duren en dat resulteert opnieuw in een sterk album. Volgens Faberyayo is "Ja, Natúúrlijk!" zelfs het "Kid A momentje van de jeugd" geworden.

Mwaah, na grondig luisteren kunnen we ons niet helemaal vinden in deze absurdistische en licht misplaatste opmerking van Yayo. Kid A momentjes blijven namelijk uit. Wel komen De Jeugd-fans ruim aan hun trekken. "Ja Natúúrlijk!" is een typische DJVT plaat geworden zonder in herhaling te vallen. Dat betekent: ouderwets dansbare, synthesizer overgoten, hitgevoelige tracks met even onzinnige en melige als briljante teksten. Dat briljante uit zich vooral in de mooie taalvondsten of geinige woordspelingen.

Hits zijn ook weer aanwezig (zei het niet van het kaliber van 'Sterrenstof' of 'Get Spanish'). De singles 'Een Barkie' en het in fijne teringherrie eindigende 'De Formule' zijn daar uiteraard twee voorbeelden van, maar er is meer. Ook het luchtige 'Het Mysterie Van De Koude Schouders' en de onvervalste goed foute 'Op Een Sexuele Wijze' zijn erg sterk. Het iets serieuzere 'De Toneelacademie' verdient eveneens een pluim. Hoe geweldig de raps ook mogen zijn, het is toch de moddervette (bijna Lcd Soundsystem-achtige) beat van Bas Bron die het meeste lof krijgt. Het mag duidelijk wezen dat de "Neger Des Heils" toch wel de grootste held is van "Ja Natúúrlijk!". Bron maakt weer ijzersterke, flink in de jaren '80 ondergedompelde beats, waarin hij ook uitgebreid de tijd neemt om te soleren. Het sterke 'Dromen Van Karton' bereikt daardoor zelfs bijna de tien minuten grens.

Toch zijn niet de volle 70 minuten even boeiend. 'Bewuste Sabotage' en 'Er Zijn Weer Dingen' zijn vrij matig en 'Issook' en 'Slechts Een Bendtkabouter' zelfs ondermaats. Het zijn twee fillers met totaal geen toegevoegde waarde. Maar hé, dat hoort ook een beetje bij De Jeugd van Tegenwoordig. Elk voorgaand album kende zwakke momenten en laten we eerlijk wezen: deze zijn relatief weinig te vinden op "Ja Natúúrlijk!" en de sterke momenten maken dit ruimschoots goed. De Jeugd kan inmiddels een dubbelalbum vullen met hits. "Ja, Natúúrlijk" is opnieuw een uiterst vermakelijke plaat. Vier albums verder en nog geen spoortje van verval.